Deze pagina is bedoeld voor professionals die werken aan de ontwikkeling en implementatie van ICT-architecturen voor het gezondheidsdomein. Hier vind je actuele informatie over het programma Werken onder architectuur voor het gezondheidsinformatiestelsel (GIS). Dit programma werkt aan een eerste (afgebakende) versie van de doelarchitectuur voor gegevensuitwisseling en databeschikbaarheid in de zorg.
Voor wie is de informatie op deze pagina bedoeld?
De informatie op deze pagina is in elk geval relevant voor:
- Het ministerie van VWS, in haar rol van stelselverantwoordelijke.
- Partijen die een rol hebben binnen de governance – het beheer – van het GIS.
- Zorgbestuurders en beleidsmakers - landelijk, regionaal en lokaal.
- Beleidsdirecties en programma’s binnen VWS die betrokken zijn bij het GIS.
- ICT-leveranciers die oplossingen leveren aan partijen in het zorgdomein.
- ICT’ers bij landelijke projecten en programma’s in het zorgdomein.
- Informatiemanagers en ICT’ers van zorgaanbieders.
- Vertegenwoordigers van bijvoorbeeld burgers, patiënten en zorgverleners.
- Landelijke samenwerkingsverbanden, zoals de CumuluZ-coalitie, Twiin, Nuts, MedMij, en Health-RI.
- Medewerkers van kennis- en expertisecentra op het gebied van ICT in de zorg, zoals Nictiz, ZIN en VZVZ.
- Implementatiepartijen zoals regionale samenwerkingsorganisaties (RSO’s), consultancybedrijven en projectorganisaties in zorginstellingen.
- Partijen die gezondheidsgegevens gebruiken voor onderzoek en analyse, zoals:
o Onderzoekers bij universiteiten en kennisinstellingen.
o Partijen die kwaliteitsregistraties en andere ziekteregistraties doen, zoals *.
o Grote verwerkers van gezondheidsgegevens, zoals DHD, Vektis, Stizon/Pharmo.
Waarom werken onder architectuur?
Er lopen nu talloze projecten en programma’s die door VWS of andere partijen in het gezondheidsdomein zijn geïnitieerd en die zich grotendeels richten op het uitwisselen van gegevens op basis van specifieke usecases, vaak gericht op een specifieke zorgsector of specifieke regionale samenwerking. Deze projecten en programma’s worden uitgevoerd naar eigen inzicht, met eigen belangen en (publieke) middelen. De samenhang tussen de verschillende initiatieven ontbreekt vaak volledig of deze ontstaat toevallig, zoals bij initiatieven gericht op brede databeschikbaarheid, vertrouwen en andere architectuuraspecten. Dit komt doordat er onvoldoende mechanismen zijn om de samenhang van deze projecten en programma’s te waarborgen. Dit belemmert op landelijke schaal de gewenste databeschikbaarheid en veroorzaakt op veel plaatsen een technologische investeringsschuld, omdat later alsnog grote aanpassingen nodig zijn om het een en ander ook op landelijke schaal te laten werken. Dit remt innovatie en blokkeert de ontwikkeling van landelijk opschaalbare toepassingen en diensten die bijdragen aan de digitale transitie van de zorg. Om brede databeschikbaarheid, vertrouwen en regie te bereiken, zijn landelijke afspraken en standaarden nodig, vastgelegd in een architectuur. Hiermee voorkomen we op termijn desinvesteringen.
Waaruit bestaat de eerste versie van de doelarchitectuur
De eerste versie van de doelarchitectuur bestaat uit kaders (principes en uitgangspunten) en een doelarchitectuur voor het eerste plateau (2023-2026 – integraal georganiseerd) van de Nationale visie en strategie voor het gezondheidsinformatiestelsel. Met een doorkijk naar de plateaus 2 (2027-2030 – netwerk georganiseerd) en 3 (2031-2035 – interoperabiliteit georganiseerd). Deze versie is de eerste transitiearchitectuur onderweg naar een doelarchitectuur voor plateau 3.
De eerste versie van de architectuur richt zich op de bouwstenen voor de onderste twee lagen van het interoperabiliteitsmodel van Nictiz (applicatie en IT-Infrastructuur) om interoperabiliteit te realiseren tussen applicaties en IT-Infrastructuren. Afspraken voor organisatiebeleid, proces en data zijn elders belegd.
Voor de beschrijving van de lagen applicatie en IT-Infrastructuur worden de eisen en randvoorwaarden uit de hoger liggende lagen (informatie en proces) meegenomen. Dit betekent dat deze op een algemene manier worden beschreven zonder in detail te treden (een voorbeeld hiervan is de eis van eenheid van taal vanuit de informatielaag).
Er zijn twee redenen voor deze keuze:
- De onderste twee lagen van het interoperabiliteitsmodel vormen een belangrijke basis voor de te realiseren registratie, gegevensuitwisseling en databeschikbaarheid. Zij vormen de spreekwoordelijke snelweg waarover de uitwisselingen plaatsvinden.
- De onderste twee lagen hebben per definitie landelijke werking - omdat anders de gewenste interoperabiliteit niet tot stand komt. Daarmee richt de architectuur zich op de ondersteuning van beslissingen die de verschillende partijen in het gezondheidsdomein op korte termijn moeten nemen om tot gegevensuitwisseling en databeschikbaarheid te komen.